Vol goede moed een paar voerplekken aangelegd en de hengels optuigen. Ferry startte met een broodvlok op de haak en Edwin en ik met een maiskorrel aan de hair. Dat moet toch vis opleveren zou je zeggen! Wij hadden alle drie ook nog een hengel meegebracht met een vast lood montage. Wij hadden de week ervoor bij mij thuis lekker zitten knopen en leaders gemaakt voor in de polder. De free fall leader met een choddy erop is voor in de polder een prima methode omdat de sloten in de Beemster een nogal baggerige bodem hebben. Bij Edwin een grounbait erop, bij Ferry een eigen gemaakt overheerlijk uitziende deeg pop-up en bij mij een fluo pop-up.
Helaas, na anderhalf uur geen serieuze aanbeet gehad. Het was tijd om te verkassen. De stemming begon al aardig om te slaan en ons enthousiasme was aanzienlijk getemperd. Tijd voor 't Beemster putje. Hier zijn vorig jaar de nodige knollen vanaf gekomen.
Daar aangekomen direct een paar voerstekjes aangelegd en de penhengel uit de auto gehaald. De vast lood hengel in de auto laten liggen want daar is op deze stek te weinig ruimte voor.
De lijnen lagen te water en het duurde niet lang voor de eerste karper zich meldde. Het was bij mij maar helaas een losser :-(
Opnieuw 3 maiskorrels op de hair en weer terug op dezelfde voerplek. Nog geen 5 minuten later was het weer raak en deze ontkwam niet. Mijn nieuwe 1 lbs penhengel stond krom tot in het handvat, wat een sensatie!
Na een pittige dril waar geen eind aan leek te komen, kon de karper worden geland. Het was een prachtige lang gerekte schub van 62 cm.
De goede moed en het enthousiasme was weer gestegen naar 100%. Zouden er nog meer karpers geland kunnen worden?
Bij Ferry bleef het angstvallig stil. Zelfs zo stil dat hij 't Beemster putje de rug toekeerde en zijn geluk aan de andere kant van de weg ging beproeven.
Inmiddels leek de vis verdwenen want ook ik kreeg geen stootje meer, toen plots Edwin een kreet 'VIS' schreeuwde. Zo blij als een klein kind stond hij daar zijn eerste karper van het seizoen te drillen.
Een prachtig polderschubje was het resultaat! Zo maagdelijk en sterk als deze polderknollen zijn. Het is gewoon een genot om te vangen! Bij Ferry en mij was het helemaal stil gevallen toen 10 minuten later Edwin zijn tweede wist te landen! Alweer een mooi exemplaar.
Het ging dus best lekker voor Edwin. Ferry had inmiddels besloten om een onderlijn met hair te monteren, ook met een maiskorrel, om de karper in verleiding te brengen. Maar toen 8 minuten nadat Edwin zijn tweede had gevangen en de derde alweer aan het drillen was, begonnen Ferry en ik toch wel geïrriteerd te raken en zeiden dat hij de vis nu zelf maar moest scheppen. De grijns die hij daarbij op zijn gezicht had zal ik nooit meer vergeten. Mijn wraak zal zoet zijn.
Het bleef lange tijd stil en wij dachten dat het gedaan was. Waren ze gestopt met azen? Ik had het zo onderhand wel gezien tot, ja je raadt het wel, Edwin er weer een aan zijn haak had. Hij had duidelijk de hotspot gevonden.
Ferry en ik keken elkaar aan en zeiden tegen elkaar 'dit kan toch niet waar zijn!'.
Edwin met zijn vierde polderknol! En dan weer die lach op zijn gezicht hmmmmm.
De moed was bij Ferry en mij aardig in de schoenen gezakt. Ferry 0, Harry 1 en Edwin al 4. Toch nog maar ff blijven proberen en ja hoor, er kwam toch nog een karper op de kant. En je raadt het misschien al, Het was Edwin weer! En nog steeds die grijns. Het leek wel alsof hij nog maar één gezicht had!
Na de vijfde van Edwin viel het stil. De karper deden niet meer van zich spreken. Misschien maar beter ook want al is het geen wedstrijd onderling, de afstraffing had nog groter kunnen zijn.
Het was weer een geslaagde sessie met mooie karpers en een heerlijk zonnetje. Wat mij betreft niet te lang wachten om de volgende pen sessie te plannen. Top mannen!
Grtz Harry
Harry,
BeantwoordenVerwijderenMooi en leuk om onze sessie weer eens te lezen en te beleven. Binnenkort moet die pannenkoek (lees Ed) maar weer eens mee en dan zullen we 'm eens laten zien wat vissen is!
Grtx,
FER