Taai tijdens de paai

Al ruim 8 jaar rij ik 2x per dag langs een stuk water om van te watertanden. Ieder keer denk ik 'van het weekend ga ik daar vissen'. En nu, 8 jaar later is het er eindelijk van gekomen. Zondag om 07.00 uur met Ferry afgesproken om de nieuwe stek te belagen. Ik was al vroeg wakker en eenmaal aangekomen zag het er met de opkomende zon en water zo glad als een spiegel nóg mooier uit!

 

Direct een paar voerplekjes aangemaakt en net toen ik mijn aas te water had kwam Ferry aanrijden. Even een kort babbeltje en ook Fer zijn aas te water. Hier en daar zagen we een paar aasbelletjes dus wij waren alert. Ferry kreeg een licht opsteker waarna de pen verdween. Fucker de fuck, een lap van een brasem. Daar kwamen we niet voor. Alles wat er gebeurde maar de dobber bleef onberoerd. Regelmatig kwam een boeggolf voorbij en wisten wij het, de karpers stonden hier in paaimodus. Na 1,5 uur de spullen opgeruimd en de Beemster in. Niet de geijkte plekken maar eens wat nieuwe stekken uitproberen.

Daredevil Ferry stond al snel op een hotspot, thans dat dacht hij. Verschillende voerplekken aangelegd en langzaamaan afgeroomd. Maar ook deze stek bleek dood. Dus op naar de volgende nieuwe stek. Ferry weet aardig de weg in de Beemster en weet dan ook feilloos de wat bredere vaarten uit zijn hoofd. Wederom verschillende voerplekken aangelegd maar ook hier bleek het taai. Wij wilden alweer verkassen toen Ferry zijn aas nog ff snel in het hoekje dropte. Een paar seconden later kabammmmm, hangen. Een prachtige sterke schub van 63 cm kon het maiskorreltje niet weerstaan. Een heerlijke dril en uiteindelijk een prachtige vis.

Tijd om te verkassen. Wij blijven normaal gesproken niet langer dan een uur op één stek dus hop, in de auto en als laatste naar een bekende stek. Hier stond inmiddels al een pittig windje maar ik zou en moest een karper vangen. Aangekomen op de stek eerst weer voerplekken aanleggen. Ik begon in een hoekje met allemaal drijfvuil van voornamelijk bloesemblaadjes. Het wilde maar niet lukken, ook bij Ferry niet. De aangevoerde stekken afgeroomd maar het leek wel of ze allemaal aan het wippen waren. Net toen de moed mij in de schoenen zakte, zag ik mijn pennetje bewegen tussen de bloesemblaadjes. En toen, toen heel langzaam schoot mijn dobber onder. Klabamm, jezus wat een power! De karper probeerde direct een stenen duiker in te zwemmen wat half lukte. Gelukkig wist ik hem eruit te trekken en het gevecht wat volgde was heerlijk. Wat een krachtpatser. Resultaat een prachtige, dikke schub van 64 cm. Als het zo taai is om een vis te vangen dan is zo'n buffel meer dan welkom.

Ik heb menig vis gevangen in de polder maar zo dik als deze niet zo vaak.

 

Het was al 11.30 uur en wij besloten rond 12.00 uur te stoppen. Om 11.45 pakte Ferry nog een klein schubje, zo klein dat hij hem met één hand kon vasthouden en een foto kon maken. Kort daarna pakte ik onverwacht nog een échte polderknol. Klein maar oh zo een leuke sport.

Het was klaar, mooi om deze sessie te eindigen. Beiden onze vissen gevangen en ondanks dat het zeer taai was toch met een tevreden gevoel naar huis. Onze eerste stek, een nieuwe en niet eens in de Beemster krijgt zeker een vervolg, maar eerst eens wachten tot de paai voorbij is.